رایة الهدی

اعتکاف تمرین دست جمعیِ عبادت فردی است. و یافتن گمشدۀ خویشتن در میان جمع. پس باید مراقب بود که در مسجد و در جمع مؤمنان، خودت را گم نکنی و تنها به دیگران مشغول نشوی که تازه باید خودت را پیدا کنی و از او جدا نشوی. و مواظبت کن که جمع را مراعات کنی که تو تنها نیستی. تنها خود را دیدن در کنار دیگران عین خودخواهی است و رعایت جمع در عین حفاظت از تنهایی تمرین خداخواهی. اعتکاف تمرین عجیب رعایت جمع و حفاظت از تنهایی است.

• اعتکاف دورۀ فشردۀ تمرین آداب مراوده با مؤمنان است: در رفاقت دل‌پاک باشیم و در سلام پیش‌دستی کنیم. نرنجیم و نرنجانیم. از کسی مقابل صورتش تعریف و تمجید نکنیم و از کسی پشت سرش غیبت ننماییم. از گریه‌ها و مویه‌های دیگران مشمئز نشویم و از خنده‌ها و سربه‌هوایی‌های اطرافیان ملول نشویم. در میان جمع با خدای خود تنها باشیم و مانند کودکی که در آغوش پدر به دیگران نگاه می‌کند، با دیگران معاشرت نماییم. کودک در چنین مواقعی تا خسته می‌شود روی برمی‌گرداند و سر به آغوش پدر می‌گذارد؛ سر به سجده بگذاریم.

• شاید این آخرین فرصت حرکت ما باشد به سوی خدا. و خداوند رئوف خواسته است ما را در آخرین مرتبه امتحان کند: آیا به سوی او باز خواهیم گشت؟ آیا در روند زندگی خود تغییری ایجاد خواهیم کرد؟ آیا این آخرین فرصت بیداری را پاس خوهیم داشت یا نه؟ شاید هم واقعاً این آخرین فرصت حیات ما باشد نه آخرین فرصت حرکت.....

بقیه در ادامه مطلب....

فراغت دل مقدمه­ نماز

در روایت شریفی که از امام صادق (علیه السّلام) نقل شده، چنین آمده است: فی التّوراة مكتوبٌ: یَا بنَ آدمَ! تَفَرَّغْ لِعِبادَتی أَمْلأ قَلبَكِ لغِنیً، وَ لًا أَكِلُك اِلی طَلَبِك وَ عَلَیَّ أَنْ أََسُدَّ فَاقَتَك وَ أَمْلأَ قَلبَك خَوفاً منّی. وَ اِنْ لا تَفَرَّغْْْ لِعبادتی أَمَلأْ قَلْبَك شُغْلاً بِالدُّنیا ثُمَّ لا أَسُدُّ فاقَتََك وَ أَكِلُكَ اِلی طَلَبِك؛1

در تورات نوشته شده است: ای پسر آدم، فارغ شو از برای عبادت من، تا پُر کنم قلب تو را از بی نیازی و واگذار نکنم تو را به سوی طلب خویش......