رایة الهدی

قَالَ الصَّادِقُ عليه السلام: ‏ لَيْسَ‏ مِنْ‏ شِيعَتِنَا مَنْ‏ لَمْ‏ يُصَلِّ صَلَاةَ اللَّيْلِ.

امام صادق عليه السلام مي فرمايند :

شيعه ما نيست ، كسي كه نماز شب نمي خواند     [وسائل الشيعة، ج‏8، ص: 162]

داستانك 1:

پس از آن كه حضرت مريم (س) از دنيا رفت حضرت مسيح (ع) جنازه مادرش را پس از تطهير به خاك سپرد. پس روح مادر را در خواب ديد. مسيح پرسيد: مادر! آيا هيچ آرزويى دارى ؟

مريم (س) پاسخ داد: آرى ، آرزويم اين است كه در دنيا بودم و شبهاى سرد زمستانى به مناجات و عبادت در درگاه خدا به بامداد مى رساندم ، و روزهاى گرم تابستانى را روزه مى گرفتم   [حكايت هاى شنيدنى ، جلد 5،صفحه 62]

داستانك 2:

حاج احمد آقا خميني مي فرمايند:  شبى كه از پاريس عازم ايران بوديم ، امام در هواپيما براى نماز شب برخاستند و چنان مى گريستند كه خدمه هواپيما ، تعجّب كرده بودند و شنيدم كه پرسيده بودند: آيا امام از چيزى ناراحت هستند؟ من گفتم كه كار هر شب امام است .[فرازهايي از ابعاد روحي، اخلاقي وعرفاني امام خميني، صفحه 20 ]

 داستانك 3:

فرزند شيخ عباس قمي صاحب كتاب مفاتيح الجنان مي گويد: يك روز صبح پدرم برخاست و شروع به گريه كرد، از او پرسيدم چرا اشك مي ريزيد؟

فرمود: براي اين كه شب گذشته نماز شب نخواندم!

گفتم: پدرجان نماز شب كه مستحب است و واجب نيست، شما كه ترك واجب نكرده ايد و حرامي بجا نياورده ايد چرا اينطور نگرانيد؟

فرمود: فرزندم! نگراني من از اين است كه من چه كرده ام كه بايد توفيق نماز شب خواندن از من سلب شود.!!!  [حاج شيخ عباس قمي ، مرد تقوا و فضيلت صفحه 61]

داستانك 4:

يكي از دوستان شهید قدوسی رحمة الله علیه مي فرمود : شبي در مسجد گوهرشاد با نگرانی خاصی به من گفت: برایم بسیار ناگوار و غیر منتظره بود که شنیدم یکی از اساتید مدرسه حقانی مقیّد به نماز شب نیست...  [داستان های نماز: صفحه 80]