عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدیدآیتالله مکارم شیرازی از مراجع تقلید می‌گوید: وقتى گناهکار در جاى خلوتى قرار گیرد و وسایل گناه برایش آماده باشد، مشکل دنیوی هم نداشته باشد، قدرتى جز ایمان به معاد نمىتواند جلوى او را از ارتکاب گناه و جنایت بگیرد.
بسم الله الرحمن الرحیم
عن أبى جعفرٍ علیه‌السلام قال: وَجَدْنا فی کِتابِ رَسولِ اللَّهِ صلى الله علیه و آله: «أذا ظَهَرَ الزِّنا مِنْ بَعْدى کَثُرَ مَوْتُ الْفَجْأَةِ، وَ اذا طُّفِفَ الْمِکْیالُ و المیزانُ أَخَذَهُم اللَّهُ بِالسّنینَ وَالنَّقْصِ، وَاذا مَنَعوا الزَّکاةَ مَنَعَتِ الأرْضُ بَرَکاتِها مِنَ الزَّرْعِ وَالثِّمارِ وَالْمَعادِنِ کُلِّها، وَإذا جارُوا فى الأَحْکامِ تَعاوَنوا عَلَى الظُّلْمِ وَ الْعُدْوانِ، وَ اذا نَقَضوا العَهْدَ سَلَّطَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ عَدُوَّهُمْ، وَاذا قَطَعوا الْأرْحامَ جُعِلَتِ الأموالُ فى أَیْدىِ الأشْرارِ، وَاذا لَمْ یَأْمُروا بِالمَعْروفِ وَ لَمْ یَنْهَوا عَنِ المُنْکَرِ وَ لَمْ یَتَّبِعوا الأَخْیارَ مِنْ أَهْلِبَیْتى سَلَّطَ اللَّهُ عَلیهمْ شِرارَهُمْ فَیَدْعو خِیارُهُمْ فَلا یُسْتَجابُ لَهُمْ».
امام باقر علیه‌السلام مىفرماید: «در کتاب رسول خدا صلى الله علیه و آله یافتم: هرگاه پس از من زنا پدیدار شود، مرگ ناگهانى فراوان شود، و هرگاه از پیمانه و ترازو کم شود، خداوند آنان را به قحطى و کمى (خواربار و سایر وسایل زندگى) گرفتار مىکند، و هرگاه از دادن زکات دریغ کنند، زمین برکات خود را از زراعت و میوهها و معادن از آنها دریغ مىکند، وهرگاه در احکام به ناحق حکم کنند، در ستم و دشمنى با هم گرفتار مىشوند و چون پیمانشکنى کنند خداوند دشمنانشان را بر آنان مسلّط کند، و چون قطع رحم کنند خداوند اموال (و ثروتها) را در دست اشرار قرار دهد، و چون امر به معروف و نهى از منکر نکنند و پیروى از نیکان اهل بیت من ننمایند، خداوند اشرار آنان را بر ایشان مسلّط گرداند، پس نیکان آنها دعا کنند و مستجاب نشود».
نتایج گناه در زندگى انسان
الف) عقوبت‌هاى اخروى که همان تجسّم اعمال است.
ب) آثارى که در قلب انسان مىگذارد مانند انواع تاریکی‌ها و حجاب‌ها، و از بین بردن توفیقات، نشاط قلبى و نشاط عبادت.
ج) آثار اجتماعى گناه؛
تمام گناهان آثارى در زندگى بشر دارند و نابسامانى در زندگى به وجود مىآورند که این آثار موضوع بحث فعلی ما است:
1. گناهانى که رابطه آن با اثرش شناخته شده است یعنى مىتوانیم بدانیم که این گناه این اثر را دارد، مثلا اگر دروغ زیاد شود اعتماد مردم به یکدیگر از بین مىرود و سوء ظن و عدم همکارى زیاد مىشود و نمىتوان زندگى مشترک داشت.
2. رابطه ماوراى طبیعى، یعنى ما نمىدانیم که اگر کسى این گناه را مرتکب شود خداوند چه اثرى در آن مىگذارد.
در حدیث فوق پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله مىفرماید: اگر زنا زیاد شود مرگ ناگهانى زیاد مىشود. چرا که شهوت‌رانى تعادل مغز و قلب را به هم مىزند و به دنبال آن مرگ ناگهانى یا عقوبت ناگهانى است.
در حدیث دیگرى رسول خدا صلى الله علیه و آله مىفرماید: «یا مَعْشَرَ المسلمینَ ایّاکُمْ وَالزِّنا فَانَّ فیهِ سِتَّ خصالٍ، ثَلاثٌ فی الدُّنْیا و ثلاثٌ فى الآخِرَةِ، فَامّا الّتى فی الدُّنْیا فَإنَّه یَذْهَبُ بِالبَهاءِ، وَ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَ یُنْقِصُ العُمُرَ، وَ امَّا الّتى فى الآخِرَةِ فَانَّهُ یُوجِبُ سَخَطَ الرَّبِّ وسوءَ الحِسابِ و الخلودَ فی النّارِ»
اى گروه مسلمانان از زنا پرهیز کنید که در آن شش خصلت و نتیجه زشت هست، سه در دنیا و سه در آخرت، امّا آن سه که در دنیاست:
زیبایى را مىبرد و پریشانى و تنگدستى مىآورد، و عمر را کوتاه مىکند، و امّا آن سه که در آخرت است: موجب خشم خدا، و بدى حساب، و جاویدان ماندن در آتش دوزخ مىگردد.
و این بدان خاطر است که:
اوّلًا: اسلام زندگى دنیا و آخرت را مرتبط به یکدیگر مىداند وهمچنان که مىخواهد سعادت دنیاى مردم را تأمین کند، در فکر تأمین سعادت زندگى پس از مرگ آنها نیز هست.
ثانیاً: بدین وسیله ایمان به معاد و حساب روز جزا و کیفر اخروى را در دل مردم تقویت مىکند و آنها را از کیفر روز قیامت بیم مىدهد و با بیان این حقیقت که هیچ عملى بى حساب نمىماند، به طرز صحیحى در نهان و آشکار جلوى مردم را از گناه کردن مىگیرد، و سدّ محکمى میان آنان و گناه ایجاد مىکند، و انسان را در برابر طوفان شهوات و غرایز چون کوهى محکم، پابرجا و استوار مىسازد.
چنانکه در حدیث آمده: «المُؤمِنُ کالْجَبَلِ الرّاسِخِ لا تُحَرِّکُهُ الْعواصِف»
مؤمن چون کوه محکمى است که بادهاى سخت او را نمىلرزاند.
زیرا اگر ایمان به کیفر روز جزا در کار نباشد، قانون‌هاى اجتماعى تنها در ظاهر مىتوانند تا حدود کمى جلوى تجاوزات را، آن هم به طور ناقص بگیرند، امّا وقتى گناهکار در جاى خلوتى قرار گیرد و وسایل گناه برایش آماده باشد، مشکل دنیوی هم نداشته باشد، قدرتى جز ایمان به معاد نمىتواند جلوى او را از ارتکاب گناه و جنایت بگیرد.
در ادامه حدیث، حضرت مىفرماید: اگر کم فروشى کند خداوند قحطى مىآورد، یعنى شما کم مىفروشى، خداوند هم کم مىکند و قحطى مىشود که بین این دو رابطه معنوى وجود دارد، و یا اگر منع زکات کنند، زمین برکاتش را منع مىکند، اعم از زراعت، میوه و معادن؛ که این مربوط به حکمت خداوند است همانگونه که عمل مىکنى به همان میزان پاداش دریافت مىکنى.
هنگامى که در احکام ظلم کرده و ظلم ظالمان را اجرا کنند و حکم جائرانه بدهند، زندگى آنها همکارى با ظلم و در خدمت ظلم مىشود.
وقتى نقض عهد کنند، خداوند دشمنان را بر آنها مسلّط مىکند، چون پیمانشکنى اعتماد را از بین مىبرد و وقتى اعتماد از بین رفت، اتّحاد از بین خواهد رفت و دشمنان مسلّط مىشوند.
وقتى قطع رحم کنند، ثروتها در دست اشرار قرار داده مىشود، چون قطع رحم اثر وضعى دارد که اگر رحم نکنى، خداوند هم رحم نمىکند و جامعه اسلامى محتاج به کارهاى دیگران مىشود.
وقتى امر به معروف و نهى از منکر نکنند، خداوند اشرار را بر آنها مسلّط مىکند، چون اگر بى تفاوت باشند، اشرار در بى تفاوتى مسلّط مىشوند، و اگر احساس مسئولیّت کنند، اشرار مجال پیدا نمىکنند تا مسلّط شوند.
بنابراین آثار وضعى گناه مثل علّت و معلول است، به عنوان مثال اگر شراب بخورد ولى نداند که شراب است، حرام نیست امّا اثر وضعى خود را که مستى است، مىگذارد.
اثر وضعى گناه گاهى در بدن و گاه در روح انسان است و قلب را سیاه کرده، نورانیّت را از بین مىبرد.
منبع: فارس
