عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدیدقرآن کریم، ناامیدی از رحمت الهی را گمراهی می‌داند و می‌فرماید: «چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش نومید می‌شود؟» همچنین در جایی دیگر نومیدی از رحمت خداوند را فقط شایسته کافران می‌داند و می‌فرماید: «همانا جز گروه کافران، کسی از رحمت خدا ناامید نمی‌شود.»(1)
در کلام معصومین(ع) نیز درباره اهمیت و ارزش امید و پرهیز از هرگونه ناامیدی سخن گفته شده است.
امام علی(ع) فرمودند: «بزرگترین بلا، ناامیدی است.»(2)
آن حضرت همچنین می‌فرمایند: «در شگفتم از کسی که ناامید می‌شود، در حالی که استغفار را با خود دارد.»(3)
امام صادق (ع) در توصیف شرایط و ویژگی‌های یک انسان امیدوار و ناامید فرمود: « طوری به خدا امید داشته باش که امیدت تو را بر ارتکاب گناهان جرات نبخشد و به گونه‌ای از خدا بترس که ترست تو را ناامید از رحمت الهی نکند.»(4)
همچنین مولای متقیان علی(ع)، نومیدی، را موجب تفریط و تقصیر عنوان فرمودند.»(5)
امام ششم شیعیان همچنین نومیدی از رحمت خدا، را سردتر از زمهریر دانستند و فرمودند: «آساینده‌ترین آسایش، ناامیدی از مردم است.»(6)
پیامبر مکرم اسلام(ص) در روایتی می‌فرمایند:«خدای تبارک و تعالی فرمود: ای فرزند آدم! ... مردم را از رحمت خدای متعال نومید مگردان، در حالی که خودت به او امید داری.»(7)
ایشان همچنین فرمودند:« روز قیامت، خداوند نومید کنندگانِ (از رحمت حق) را در حالی بر می‌انگیزد که سیاهی چهره‌شان بر سفیدی آن غالب است، پس به آنها گفته می‌شود: آنان نومید کنندگانِ از رحمت خدا هستند.»(8)
امام علی(ع) در باره اوصاف شخص ناامید این چنین فرمود: ناامیدی، صاحب خود را می‌کشد. هر ناامیدی، ناکام است.
امام حسن عسگری(ع) نیز در این باره فرمودند: « خدا همان است که در هنگام نیازمندی‌ها و سختی‌ها، توسط هر کس که امیدش از غیر او قطع شده است، مورد توجّه قرار می‌گیرد.»(10)
پی نوشت ها:
1_(یوسف، آیه 87)
2_(«غرر الحکم، ح 2860»)
3_(«نهج البلاغه، حکمت 87»)
4_(«بحار الأنوار، ج 70، ص 384»)
5_(«بحار الأنوار، ج 77، ص 211»)
6_(«بحار الأنوار، ج 72، ص 338»)
7_(«صحیفة الرضا - علیه السلام -، ص 43، ح 14»)
8_(«بحار الأنوار، ج 2، ص 55»)
9_(«غرر الحکم، ح 6842»)
10_(«بحار الأنوار، ج 3، ص 41»)
منبع: ایسنا
